Pośrodku nieba
Gwiazda w koronie słucha
Mojej kolędy.

Łódka ze świateł,
Anioł wiosłuje skrzydłem.
Flotylla cudów.

Raz ze strychu uciekł konik na biegunach
Szukał domu i nowego opiekuna
Znalazł w nocy go Mikołaj
I podrzucił do przedszkola
Gdzie się kocha stare konie na biegunach.

Babcia Krysia jest znana w całym mieście
Ze zdolności zapiekania magii w cieście.
Ponoć sekret ma taki
Że z nią pieką dzieciaki,
Które w palcach samą magię mają jeszcze.

Ciągną elfy i krasnale do Laponii przed świętami,
Bo słyszały, że potrzebne są w fabryce z zabawkami
Jedne idą na piechotę,
Inne wolą autostopem
Zabrać się w połowie drogi szlakiem zmotoryzowanych.

Po podróży świątecznej, gdy już wrócił do domu
Wziął Mikołaj walizę nic nie mówiąc nikomu
I pojechały na ryby,
Na jagody i grzyby,
Bo też pragnął odpocząć od chłodów.

Raz na grypę przed świętami zapadł Rudolf.
Z desperacji pluł Mikołaj w brodę długą
Lecz pomyślał: czas na zmianę
Kupił elektryczne sanie
I w świat ruszył, choć nie pomógł mu w tym Rudolf!

Genowefa Miła z Łomży wciąż marzyła,
By na świecie wiecznie trwała sroga zima.
Rzekł Mikołaj, oto ona
Dla mnie idealna żona
I w Laponii zamieszkała pani Miła.

Płakał Oluś przed świętami w dni Adwentu,
Że Mikołaj nie przywiezie mu prezentu.
Nie był grzeczny, choć się starał.
Co mu pozostało?
Wiara,
Że Mikołaj kocha wszystkich bez wyjątku.

Żył w Laponii kiedyś Elf co zwał się Radek,
Który kochał piec, nie cierpiał zaś zabawek.
Rzekł Mikołaj: W porządku!
Piecz nam ciastka od piątku.
I tak został cukiernikiem słodki Radek.