Jak wygląda krasnoludek?
Proszę bardzo, już to mówię:
Wczoraj był tu na przyjęciu
Narozrabiał za dziesięciu
Sam zżarł wszystkie czekoladki
Rozbił wazon, złamał kwiatki
Strzelał z procy do obrazu
Nie przeprosił ani razu
W końcu gdzieś za szafę wskoczył
I tak wszystkim zniknął z oczu.
Co? że nie na temat mówię?
Przecież mówię: krasnoludek
Wczoraj był tu na przyjęciu …
Dawno, dawno temu, gdy napisałam ten wierszyk, przez kilka miesięcy można go było przeczytać w internecie wraz z kilkmoa innymi, które umieściłam na stronach pod prostym tytułem “Wiersze dla dziecu”. Adres tej strony istnieje do dzisiaj (URL usunięty, gdyż został oznaczony jako niebezpieczny) , choć link nie działa, bo stron dawno nie ma. Strony strzeżone były prawe autorskim, ale wiadomo … internet często rządzi się własnymi prawami ..Aa jeżeli na dodatek wejdzie w układ z krasnoludkiem o tak łobuzerskim spojrzeniu na świat jak ten z wiersza… niewiele można zrobić. Mój krasnoludek, najpewniej z pomocą kogoś, kto go bardzo polubił, opuścił internet i rozpoczął życie na własny rachunek poza nim. Uwierzcie lub nie, ale przeżyłam spory szok, gdy odkryłam ich obu (wiersz i krasnoludka) na stronach szacownej Wikipedii w wikicytatach, gdzie sąsiadują z innymi sławnymi literackimi krasnoludkami. Wiem też, że ten mały “utrapieniec” cieszy się sporym wzięciem na konkursach recytatorskich i czasem nawet udaje mu się je wygrać! Cóż mogę rzecz, udało mi się to wierszowane dziecko jak żadne i choć nie grzeszy posłuszeństwem, cieszę się, że tak dobrze radzi sobie w życiu.